Kiedy wszystkie metody miękkie nie przynoszą satysfakcjonujących wyników i nie działają sposoby polubownej negocjacji z dłużnikiem, wtedy sprawa kierowana jest do sądu. Wszczęcie postępowania może być na wniosek wierzyciela, prokuratora lub organizacji pozarządowej. Sąd wydając wyrok i orzeka ją na korzyść wierzyciela, a zadłużony cały czas nie spłaca długu, wysyła wniosek z prośbą o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, który zostaje skierowany do komornika. Oczywiście tylko w wypadku kiedy w wyroku istnieje klauzula wykonalności.
Wierzyciel z takim orzeczeniem ma prawo do wyboru komornika w całej Polsce, a wykonawca nie może odmówić mu przyjęcia wniosku związanego z prośbą o rozpoczęciu egzekucji. Wniosek o wszczęciu postępowania egzekucyjnego przez komornika następuje gdy wierzyciel posiada orzeczenie sądu zawierającego właśnie taką klauzulę. Gdy wszystkie dokumenty są kompletne, zaczyna się postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi. Komornik sądowy jako funkcjonariusz publiczny ma za zadanie ściąganie świadczeń finansowych na poczet zadłużenia. Wierzyciel składając wniosek do komornika decyduje jakiego sposobu egzekucji ma wykonać komornik, który ma obowiązek się do tego dostosować. Wykonawca egzekucji może ją przeprowadzić z nieruchomości i ruchomości, z wynagrodzenia za pracę, z rachunków bankowych oraz z wszelkich praw majątkowych, z których dłużnik otrzymuje korzyści majątkowe. Ale i również jest lista rzeczy, które nie podlegają egzekucji.
Wykonanie egzekucji komorniczej daję gwarancję przymusowego sposobu uzyskania należności względem wierzyciela, chociaż należy pamiętać, że bez wyroku sądu zawierającego tytuł klauzuli wykonalności komornik nie ma prawa zacząć swojej pracy przeciwko dłużnikowi. Wniosek taki – gdy popadniemy w długi i nie ma już możliwości negocjacji w sposób polubowny, sprawa z orzeczenia sądu trafia do komornika, który w jak najbardziej efektywny sposób ściąga należność, a przy tym obciąża dodatkowymi kosztami dłużnika przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne.
